Διαδρομή «Οδός Πιττακού»

Διώροφο κτίριο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με νεοκλασικά στοιχεία, κατασκευασμένο το 1895, όπως μας πληροφορεί λίθινη επιγραφή στη πρόσοψη. Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι από λιθοδομή και φέρει ξύλινη τετράριχτη στέγη με επικάλυψη από ρωμαϊκού τύπου κεραμίδια. Η στέγη εδράζεται σε λίθινο γείσο και σχηματίζει μικρό αέτωμα στην πρόσοψη. Η διάρθρωση της πρόσοψης παρουσιάζει απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα, ο οποίος τονίζεται από την κεντρική είσοδο, τον υπερκείμενο εξώστη με τα μεταλλικά φουρούσια και την μικρή αετωματική απόληξη της στέγης. Η κόγχη της κεντρικής εισόδου πλαισιώνεται από παραστάδες και τοξωτό υπέρθυρο. Τα ανοίγματα φέρουν λίθινα περιθυρώματα με λιτούς γεισίποδες στις ποδιές τους. Έχουν ευθύγραμμα υπέρθυρα με προεξέχον γείσο και διακοσμητικό ημικυκλικό στοιχείο στο κέντρο. Τα τρία επίπεδα του κτιρίου ορίζονται με λίθινα γείσα. Οι ακμές του κτιρίου κοσμούνται με λίθινες παραστάδες.

Διώροφο κτίριο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με νεοκλασικά στοιχεία. Χρονολογείται μεταξύ των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Η κάτοψή του είναι ορθογωνική και είναι πλατυμέτωπο. Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι από λιθοδομή και φέρει ξύλινη τετράριχτη στέγη με επικάλυψη από γαλλικού τύπου κεραμίδια. Η στέγη εδράζεται σε λίθινο γείσο και φέρει λίθινα ακροκέραμα στις δυο γωνίες της πρόσοψης. Η διάρθρωση της πρόσοψης παρουσιάζει απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα, ο οποίος τονίζεται από την κεντρική είσοδο, το υπερκείμενο άνοιγμα και την μικρή αετωματική απόληξη της στέγης. Η βάση του κτιρίου ορίζεται με λίθινο γείσο. Τα ανοίγματα φέρουν λίθινα περιθυρώματα με διακοσμητικούς γεισίποδες στις ποδιές τους. Στο ισόγειο έχουν ευθύγραμμα υπέρθυρα με προεξέχον γείσο και διακοσμητικά φουρούσια. Στον όροφο τα υπέρθυρα έχουν αετωματική απόληξη. Η συμμετρία της πρόσοψης τονίζεται από δυο διακοσμητικές κόγχες στον όροφο. Οι ακμές του κτιρίου κοσμούνται με λίθινες παραστάδες.

Διώροφη γωνιακή κατοικία με νεοκλασικά στοιχεία, κατασκευασμένη στις αρχές του 20ου αιώνα. Αποτελείται από ισόγειο, όροφο και ημιυπόγειο. Την κεντρική είσοδο κοσμεί ζεύγος παραστάδων με ανάγλυφα επίκρανα. Την κόγχη της εισόδου επίσης στηρίζουν παραστάδες με περίτεχνα επίκρανα και υπέρθυρο με προεξέχον γείσο. Τα παράθυρα πλαισιώνονται από λίθινα περιθυρώματα και προεξέχοντα γείσα. Τα σκούρα τους είναι ξύλινα ταμπλαδωτά γαλλικού τύπου. Στον όροφο μεταξύ των ανοιγμάτων υπάρχει διακοσμητική κόγχη. Η βάση του κτιρίου δηλώνεται με λίθινο γείσο στη στάθμη του ισογείου. Οι ακμές του κτιρίου κοσμούνται με λαξευτούς οδοντωτούς γωνιόλιθους και λίθινα ακροκέραμα στη στέγη. Στην κεντρική όψη του κτιρίου υπάρχει ξύλινη δίφυλλη αυλόπορτα με λίθινες παραστάδες με φουρούσια που στηρίζουν το υπέρθυρο.

Διώροφο κτίριο κατοικίας, κατασκευασμένο το 1897 στα αρχιτεκτονικά πρότυπα του νεοκλασικισμού. Το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Ο φέρων οργανισμός του είναι από λιθοδομή και φέρει ξύλινη, δίρριχτη στέγη με επικάλυψη από γαλλικά κεραμίδια. Η πρόσοψη του τριγωνικό σχηματίζει τριγωνικό αέτωμα στην απόληξη τη στέγης και διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες καθώς είναι ανεπίχριστη με ισόδομη λιθοδομή. Η είσοδος είναι ξύλινη με ανάγλυφες διακοσμητικές λεπτομέρειες και έχει φεγγίτη με περίτεχνο κιγκλίδωμα. Πλαισιώνεται από λίθινα περιθυρώματα με διακοσμητικά φουρούσια. Τα ανοίγματα είναι γαλλικού τύπου ταμπλαδωτά και φέρουν λίθινα περιθυρώματα και υπέρθυρο με προεξέχον γείσο και διακοσμητικούς γεισίποδες. Η διακοσμητική τους πλαισίωση προεκτείνεται έως την υποκείμενη στάθμη, με πίνακες (ένα είδος θωρακίου) στις ποδιές τους, εντείνοντας την κατακόρυφη διάσταση των παραθύρων. Στον όροφο υπάρχει εξώστης μεταγενέστερης κατασκευής που αντικατέστησε τον παλαιότερο. Τις ακμές του κτιρίου κοσμούν λίθινες παραστάδες με ιωνικά επίκρανα και λίθινα ακροκέραμα στην απόληξη της στέγης.

Διώροφο κτίριο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με νεοκλασικά στοιχεία. Χρονολογείται μεταξύ των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Το κτίριο αποτελείται από δυο όμοιες κατοικίες που πιθανά κατασκευάστηκαν για να στεγάσουν συγγενικές οικογένειες – τα λεγόμενα «αδελφομοίρια». Έχουν κοινό φέροντα οργανισμό από λιθοδομή και κοινή φέρουσα μεσοτοιχία. Η κατά το παρελθόν κοινή στέγη σήμερα έχει αντικατασταθεί από δυο τετράριχτες στέγες με γαλλικού τύπου επικεράμωση. Η στέγη εδράζεται σε διμερές λίθινο γείσο. Αντίθετα με τα περισσότερα κτίρια αυτού του τύπου, οι είσοδοι βρίσκονται σε αντιδιαμετρικές πλευρές. Η κόγχη της εισόδου πλαισιώνεται από λίθινα περιθυρώματα και ελαφρά τοξωτό υπέρθυρο με διακοσμητικό κλειδί. Με λίθινα περιθυρώματα πλαισιώνονται και τα ανοίγματα των παραθύρων, ενώ φέρουν ευθύγραμμο υπέρθυρο με προεξέχον γείσο. Η βάση του κτιρίου διαχωρίζεται επίσης με λίθινο γείσο στο επίπεδο του ισογείου. Οι ακμές του κτιρίου κοσμούνται με λαξευτούς οδοντωτούς γωνιόλιθους.

Διώροφο κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα τοπικού νεοκλασικισμού με στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Αποτελείται από ημιυπόγειο, ισόγειο και όροφο. Μαζί με το όμορο κτίριο αποτελούν δίδυμες κατοικίες –τα λεγόμενα «αδελφομοίρια». Πρόκειται για όμοια κτίρια που έχουν κατασκευαστεί ταυτόχρονα για να στεγάσουν συγγενείς οικογένειες. Έχουν κοινό φέροντα οργανισμό από λιθοδομή και κοινή φέρουσα μεσοτοιχία. Αρχικά έφεραν κοινή, τετράριχτη στέγη, ωστόσο σήμερα στεγάζονται με διακριτές τετράριχτες στέγες με ρωμαϊκού τύπου επικεράμωση. Η απόληξη της στέγης γίνεται με διμερές λίθινο γείσο στην κύρια όψη. Οι όψεις των δυο κτιρίων παρουσιάζουν απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα, μοιάζοντας να αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο. Οι κόγχες των δύο εισόδων πλαισιώνονται από λίθινα περιθυρώματα με αετωματική επίστεψη. Εκατέρωθεν των εισόδων υπάρχουν ζεύγη λίθινων παραστάδων με διακοσμητικά φουρούσια στις άνω γωνίες. Με λίθινα περιθυρώματα και αετωματική επίστεψη κοσμούνται και τα ανοίγματα των παραθύρων. Οι ακμές του κτιρίου κοσμούνται με λαξευτούς οδοντωτούς γωνιόλιθους.

Διώροφη κατοικία με νεοκλασικά στοιχεία, κατασκευασμένη το 1922 όπως μας πληροφορεί λίθινη επιγραφή στην πρόσοψη. Το κτίριο έχει ορθογωνική κάτοψη και είναι στενομέτωπο. Ο φέρων οργανισμός του είναι από λιθοδομή και φέρει ξύλινη τρίρριχτη στέγη με κεραμίδια γαλλικού τύπου. Η απόληξη της στέγης σχηματίζει στην πρόσοψη του κτιρίου τριγωνικό αέτωμα. Η κεντρική είσοδος πλαισιώνεται από λίθινες παραστάδες που καταλήγουν σε φουρούσια. Εκατέρωθεν της εισόδου υπάρχει δεύτερο ζεύγος παραστάδων με ανάγλυφο διάκοσμο που στηρίζουν διακοσμητικό αέτωμα. Τα παράθυρα πλαισιώνονται από λίθινα περιθυρώματα, γεισίποδες που στηρίζουν τις ποδιές και περίτεχνα λίθινα υπέρθυρα με αέτωμα και οδοντωτή διακοσμητική ταινία. Τα σκούρα τους είναι ξύλινα ταμπλαδωτά γαλλικού τύπου. Τις ακμές του κτιρίου κοσμούν παραστάδες με λαξεμένους λίθους και λιτά επίκρανα. Στις γωνιακές απολήξεις της στέγης υπάρχουν λίθινα ακροκέραμα. Στον όροφο μεταξύ των ανοιγμάτων υπάρχει διακοσμητική κόγχη. Στην κεντρική όψη του κτιρίου υπάρχει ξύλινη δίφυλλη αυλόπορτα με λίθινες παραστάδες με φουρούσια που στηρίζουν το υπέρθυρο.