Διαδρομή «Μακρύ Σοκάκι & Κέντρο»

Διώροφο κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα τοπικού νεοκλασικισμού με στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Αποτελείται από ημιυπόγειο, ισόγειο και όροφο. Μαζί με το όμορο κτίριο αποτελούν δίδυμες κατοικίες –τα λεγόμενα «αδελφομοίρια». Πρόκειται για όμοια κτίρια που έχουν κατασκευαστεί ταυτόχρονα για να στεγάσουν συγγενείς οικογένειες. Έχουν κοινό φέροντα οργανισμό από λιθοδομή και κοινή φέρουσα μεσοτοιχία. Φέρουν επίσης κοινή, τετράριχτη στέγη με βυζαντινού τύπου επικεράμωση. Η απόληξη της στέγης γίνεται με τριμερές περιμετρικό λίθινο γείσο. Οι όψεις των δυο κτιρίων παρουσιάζουν απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα, μοιάζοντας να αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο. Οι όψεις είναι επιχρισμένες εκτός από τη βάση του κτιρίου που είναι από εμφανή ισόδομη λιθοδομή. Οι κόγχες των δύο εισόδων πλαισιώνονται από παραστάδες με λαξευμένους λίθους και ανάγλυφα επίκρανα που στηρίζουν το τοξωτό υπέρθυρο. Τα ανοίγματα των παραθύρων πλαισιώνονται επίσης από ανάγλυφα διακοσμημένες λίθινες παραστάδες και ελαφρά τοξωτά υπέρθυρα με τονισμένο διακοσμητικό κλειδί. Τα σκούρα τους είναι ξύλινα γαλλικού τύπου με γρίλιες. Στην πίσω όψη του κτιρίου τα περιθυρώματα των ανοιγμάτων είναι απλούστερα και τα σκούρα τους δίφυλλα ταμπλαδωτά. Υπάρχουν ωστόσο δύο ανοίγματα με τοξωτά υπέρθυρα που φωτίζουν τα εσωτερικά κλιμακοστάσια. Στο πίσω μέρος του κτιρίου υπάρχει επίσης αυλότοιχος με δυο ξύλινες αυλόθυρες.

Ισόγειο κτίριο λαϊκής κατοικίας ή καταστήματος με νεοκλασικά στοιχεία ενταγμένα στα τοπικά πρότυπα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1907, όπως διακρίνεται από λίθινη επιγραφή στο αέτωμα της πρόσοψης. Είναι λιθόκτιστο, με τετραγωνική κάτοψη και τετράριχτη στέγη με πρόσφατα ανασκευασμένη επικεράμωση από ρωμαϊκά κεραμίδια. Η πρόσοψή του παρουσιάζει συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα και τα ανοίγματα φέρουν τις τυπικές λίθινες κορνίζες της περιοχής με προεξέχοντα γείσα στα υπέρθυρα. Το υπέρθυρο της εισόδου κοσμείται μάλιστα με ανάγλυφο ανθέμιο. Τις ακμές κοσμούν οδοντωτοί γωνιόλιθοι και υπάρχει επίσης τυπική ξύλινη αυλόπορτα με λίθινο περιθύρωμα και φουρούσια στις άνω γωνίες.

Διώροφη κατοικία με νεοκλασικά στοιχεία ενταγμένα στα τοπικά πρότυπα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1926, σύμφωνα με λίθινη επιγραφή στην πρόσοψη. Το κτίριο είναι από φέρουσα λιθοδομή και είναι στενομέτωπο με ορθογωνική κάτοψη. Η στέγη του είναι ξύλινη με γαλλικού τύπου κεραμίδια. Αποτελείται από τρία επίπεδα: ημιυπόγειο, υπερυψωμένο ισόγειο και όροφος. Το χαμηλότερο επίπεδο διαχωρίζεται με διάζωμα, διαμορφώνοντας της βάση του κτιρίου και είναι ανεπίχριστο. Η κόγχη της εισόδου πλαισιώνεται από παραστάδες με λαξευμένα επίκρανα που στηρίζουν ελαφρά τοξωτό υπέρθυρο με ανάγλυφα ανθέμια και διακοσμητικό κλειδί. Το υπέρθυρο καταλήγει σε μικρό διακοσμητικό αέτωμα που φέρει την λίθινη επιγραφή με την χρονολογία και τα αρχικά του ιδιοκτήτη, και στέφεται με προεξέχον γείσο. Οι τυπικές λίθινες κορνίζες των ανοιγμάτων είναι εδώ ιδιαίτερα προσεγμένες, με ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία όπως γεισίποδες στο κάτω μέρος της ποδιάς και ρόδακες στα υπέρθυρα. Τις ακμές του κτιρίου κοσμούν παραστάδες με επίκρανα και λίθινα ακροκέραμα στις γωνίες της στέγης.

Διώροφη παραδοσιακή κατοικία με νεοκλασικές αναφορές κατασκευασμένη στις αρχές του 20ου αιώνα. Η είσοδος στο κτίριο γίνεται μέσω της αυλής από την πλατιά πλευρά του. Το κτίριο έχει ορθογωνική κάτοψη, είναι λιθόκτιστο και φέρει τετράριχτη στέγη με επικάλυψη από γαλλικού τύπου κεραμίδια. Τα ανοίγματα του ορόφου είναι ιδιαίτερα διακοσμημένα με ανάγλυφα περιθυρώματα έως την υποκείμενη στάθμη, ελαφρά τοξωτό υπέρθυρο και καμπύλες ποδιές. Τα ανοίγματα του ισογείου είναι απλούστερα, με ευθύγραμμα υπέρθυρα και προεξέχον γείσο. Τα σκούρα του ισογείου είναι δίφυλλα μεταλλικά για λόγους ασφαλείας, ενώ του ορόφου ξύλινα γαλλικού τύπου ταμπλαδωτά. Οι στάθμες των δύο επιπέδων ορίζονται με λίθινο γείσο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο εξώστης με τα περίτεχνα μεταλλικά φουρούσια που βρίσκεται έκκεντρα, στην αριστερή πλευρά της πρόσοψης.

Κτίριο τριών κατοικιών με νεοκλασικά στοιχεία, κατασκευασμένο το 1922 σύμφωνα με λίθινη επιγραφή στην πρόσοψη. Πρόκειται για όμοιες κατοικίες που κατασκευάστηκαν για να στεγάσουν συγγενείς οικογένειες – τα λεγόμενα «αδελφομοίρια». Έχουν κοινό φέροντα οργανισμό από λιθοδομή και κοινές φέρουσες μεσοτοιχίες. Φέρουν επίσης κοινή ξύλινη τρίρριχτη στέγη. Η στέγη εδράζεται σε διμερές λίθινο περιμετρικό γείσο. Οι κεντρικές είσοδοι των κτιρίων σχηματίζουν κόγχες με λίθινες παραστάδες, τοξωτά υπέρθυρα και τονισμένο κλειδί. Τα ανοίγματα του ισογείου φέρουν ευθύγραμμο υπέρθυρο με προεξέχον γείσο. Στον όροφο, τα υπέρθυρα των ανοιγμάτων σχηματίζουν μικρά τριγωνικά αετώματα που επίσης φέρουν προεξέχοντα γείσα.

Διώροφο παραδοσιακό κτίριο δύο κατοικιών με στοιχεία νεοκλασικισμού των αρχών του 20ου αιώνα. Αποτελείται από δυο όμορες δίδυμες κατοικίες –τα λεγόμενα «αδελφομοίρια». Πρόκειται για όμοια κτίρια που έχουν κατασκευαστεί ταυτόχρονα για να στεγάσουν συγγενείς οικογένειες. Έχουν κοινό φέροντα οργανισμό από λιθοδομή και κοινή φέρουσα μεσοτοιχία. Έφεραν επίσης αρχικά κοινή στέγη που σήμερα έχει αντικατασταθεί από δυο τετράριχτες. Η απόληξη της στέγης γίνεται με διμερές περιμετρικό λίθινο γείσο. Οι όψεις των δυο κτιρίων παρουσιάζουν απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα, μοιάζοντας να αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο. Οι κόγχες των εισόδων πλαισιώνονται από παραστάδες με λιτά επίκρανα και τοξωτά υπέρθυρα με τονισμένο κλειδί. Τα ανοίγματα της πρόσοψης είναι ιδιαίτερα διακοσμημένα με λίθινα περιθυρώματα και ελαφρά τοξωτό υπέρθυρο με ημικυκλικό διακοσμητικό στοιχείο στο κέντρο. Στις πλαϊνές όψεις τα ανοίγματα είναι απλούστερα με ευθύγραμμα υπέρθυρα και προεξέχοντα γείσα. Το σύνολο των όψεων ήταν επιχρισμένο ενώ σήμερα υπάρχουν επεμβάσεις στην αριστερή κατοικία. Νέα είναι και η κατασκευή εξώστη πάνω από την είσοδό της.

Διώροφη αστική κατοικία των αρχών του 20ου αιώνα με ιδιαίτερο διάκοσμο στα πρότυπα του νεοκλασικισμού. Το κτίριο είναι ορθογωνικό πλατυμέτωπο και φέρει τετράριχτη στέγη με γαλλικού τύπου επικεράμωση. Η κεντρική όψη του κτιρίου είναι διαμορφωμένη σε απόλυτη συμμετρία ως προς τον κεντρικό κατακόρυφο άξονα. Στην κεντρική είσοδο οδηγεί κλίμακα διαμέσου της μικρής αυλής. Η κόγχη της εισόδου έχει τοξωτό υπέρθυρο με ιδιαίτερο διακοσμητικό στοιχείο στο κλειδί. Στον όροφο πάνω από την είσοδο διαμορφώνεται ημιυπαίθριος χώρος σε εσοχή. Κι εδώ εμφανίζεται τοξωτό υπέρθυρο με διακοσμημένο κλειδί. Η κεντρική ζώνη της εισόδου τονίζεται από δυο ζεύγη παραστάδων σε κάθε επίπεδο που στηρίζουν διακοσμητικό αέτωμα στη στέψη. Οι λίθινες κορνίζες των ανοιγμάτων είναι περίτεχνα διακοσμημένες με ρόδακες και άλλα ανάγλυφα στοιχεία, ενώ προεκτείνονται ως την υποκείμενη στάθμη, ώστε να τονίζεται η καθ’ ύψος διάσταση. Τα θωράκια του ισογείου φέρουν επίσης ανάγλυφο διάκοσμο. Στα αριστερά του κτιρίου έχει προστεθεί μεταγενέστερη προσθήκη.

Παραδοσιακή κατοικία με νεοκλασικά στοιχεία, κατασκευασμένη το 1933 όπως μας πληροφορεί λίθινη επιγραφή στην πρόσοψη. Το κτίριο έχει ορθογωνική κάτοψη και είναι στενομέτωπο. Ο φέρων οργανισμός του είναι από λιθοδομή και φέρει ξύλινη τρίρριχτη στέγη με επικάλυψη από γαλλικού τύπου κεραμίδια. Η στέγη εδράζεται σε διμερές λίθινο περιμετρικό γείσο. Η κόγχη της εισόδου πλαισιώνεται από παραστάδες και ελαφρά τοξωτό υπέρθυρο με τονισμένο κλειδί. Τα ανοίγματα έχουν λίθινα περιθυρώματα και προεξέχοντα γείσα. Στην πρόσοψη σε συνέχεια με το κτίριο υπάρχει αυλότειχος και αυλόπορτα με λίθινες παραστάδες και διακοσμητικά φουρούσια.