Εκπαιδευτική πλατφόρμα

Ο οικισμός του Μανταμάδου πρέπει να είχε ήδη συγκροτηθεί από τα τέλη περίπου του 16ου αιώνα στη θέση Λεσβάδος, στην περιοχή που είναι σήμερα η Μονή Ταξιαρχών ή στην κοντινή τοποθεσία Μυρμιτζάρι. Ο οικισμός καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε κοντά στον χείμαρρο που μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα διέτρεχε το σημερινό χωριό.
Μετά την πρώτη αυτή μετακίνηση του οικισμού, ακολούθησε η σταδιακή επέκτασή του κατά μήκος των δύο οχθών του χειμάρρου, με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται ένα ενιαίο οικιστικό σύνολο. Με τον καιρό διαμορφώνονται γειτονιές που παραμένουν ίδιες μέχρι σήμερα. Οι ονομασίες, όπως ο “πάνω” και ο “πέρα μαχαλάς”, φανερώνουν και την χωροταξική τους οργάνωση.
Η σταδιακή επέκταση του Μανταμάδου προς τις δύο όχθες του χειμάρρου συνδέεται με αλλαγές στην οικιστική οργάνωση και την οργάνωση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Αρχικά το κέντρο του οικισμού εντοπίζεται στην ανατολική όχθη του χειμάρρου, σε περιοχή που είναι σήμερα γνωστή ως κάτω αγορά, ενώ αργότερα η οικονομική δραστηριότητα μετατοπίζεται προς τα δυτικά, γύρω από την πλατεία του ναού του Αγίου Βασιλείου (κτίσμα του 1755), όπου λειτουργούσαν καφενεία, πανδοχεία και εμπορικά καταστήματα.